Odzież BHP a certyfikaty

Wykonywanie różnych robót zgodnie z przepisami prawa pracy wymaga stosowania właściwej odzieży roboczej i ochronnej. Każdy pracodawca musi zapewnić pracownikom odpowiednie ubrania, jeśli podczas wykonywania pracy ich własna odzież może zostać zniszczona lub pobrudzona. Jeśli jednak praca na danym stanowisku jest związana z zagrożeniami związanymi czy to z procesem technologicznym czy też właściwościami używanych substancji lub miejscem realizacji konkretnych zadań wówczas konieczne jest wyposażenie pracowników w odzież ochronną. Odzież BHP musi spełniać odpowiednie wymogi związane z poszczególnymi zagrożeniami, jakie występują na danym stanowisku pracy i być właściwie oznaczona. Zobaczmy, jakie są wymagania co do certyfikatów, które musi posiadać odzież BHP.

 

Odzież robocza i ochronna

Odzież BHP stosowana jako odzież ochronna powinna zabezpieczać przed czynnikami występującymi na danym stanowisku pracy. Fakt spełniania tych wymogów powinien być potwierdzony stosowanym certyfikatem wystawionym przez uprawnioną jednostkę badawczą.

Odzież BHP powinna być poddana tzw. badaniu typu WE, zgodnie ze swoją kategorią. Obowiązujące Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/425 w sprawie środków ochrony indywidualnej określają trzy kategorie odzieży.

 

Pierwsza z nich to kategoria I. Obejmuje ubrania i wyposażenie, które chroni przed niewielkimi zagrożeniami, m.in. zabrudzeniami substancjami, które nie powodują zagrożenia dla zdrowia, zwykłymi warunkami atmosferycznymi, tj. chłodem czy opadami. Odzież zaliczona do tej grupy nie jest certyfikowana, a jej skuteczność ocenia pracodawca. Jest to tzw. odzież robocza.

Kategorię II tworzą ubrania ochronne, które zabezpieczają przed substancjami niebezpiecznymi, jednak takimi, które nie spowodują trwałego i poważnego uszczerbku na zdrowiu oraz nie zagrażają życiu. W tej kategorii znajdą się np. środki ochrony indywidualnej dla spawaczy, drogowców czy ubrania do niektórych prac elektrycznych.

Kategoria III to odzież chroniąca przed nieodwracalnymi obrażeniami i zagrożeniem życia. Będzie to np. promieniowanie jonizujące, łuk elektryczny albo trujące chemikalia.

 

Odzież zaliczana do kategorii II i III musi uzyskać stosowany certyfikat w ramach badań typu WE, który jest ważny przez 5 lat. Określa, czy odzież spełnia wymagania wg normy EN ISO 13688, która podaje ogólne zasady, jakim powinna odpowiadać odzież ochronna, a także to, przed jakimi konkretnymi zagrożeniami chroni. Może to być np. EN ISO 11611 dla ochrony przed spawaniem, EN ISO 20471 dla odzieży ostrzegawczej lub EN 1073-2 dla ochrony przed skażeniem promieniotwórczym.

Informacja o tym, przed jakimi zagrożeniami chroni konkretny środek ochrony indywidualnej, musi też być umieszczona na produkcie w postaci piktogramu i numeru normy.

Wróć do bloga